Toen het voltooid werd in oktober 1861 was de Warrior het grootste, snelste, het zwaarst bewapende en zwaarst gepantserde oorlogsschip dat de de wereld ooit had gezien. Ze was bijna twee keer zo groot dan de Gloire en overklaste het Franse schip in snelheid, bepantsering en vuurkracht.
De Warrior bevatte geen radicaal nieuwe technologie, maar wel werden voor de eerste keer gelijktijdig stoommachines, achterladers, een geheel ijzeren bouw en stalen bepantsering gebruikt en dit allemaal gebouwd op een ongekende schaal. De schroefdiameter bedroeg 7,5 meter.
Met haar bouw begon een wapenwedloop tussen marineschepen die zou eindigen in de Tweede Wereldoorlog waar de luchtmacht een einde maakte aan het nut van dit soort oorlogbodems. De Warrior werd een vroeg voorbeeld van de snelle veroudering van dit type slagschepen en werd mei 1883 afgedankt als gevechtseenheid. De Warrior werd gered van de sloop door de inspanningen van de Maritime Trust. Als ‘s werelds eerste ijzeren casco en gepantserd oorlogsschip werd zij erkend als een van de meest historisch belangrijke oorlogsschepen van de Royal Navy.
Opgenomen als onderdeel van de Nationaal Historische Vloot, de Core Collection, is het nu een museumschip in Portsmouth, Engeland .