Eagle

Op 23 juli 1812 tweehonderd Amerikaanse scheepstimmerlieden, onder leiding van Adam en Noach Brown, legden de kiel voor een 20-kanons Brig Eagle. De nieuwe brik werd gelanceerd op 11 augustus, op slechts 19 dagen later.
Het schip gemeten 35,6 meter in lengte en 10,3 meter in de breedte. Bewapening bestond uit twaalf 32-ponder carronades en acht 18-ponder lange geweren. De bemanning bedroeg ongeveer 150 man.
De nieuwe brik voegde zich bij het Amerikaanse squadron net toen Britse militaire-en zeestrijdkrachten in Canada een groot offensief begonnen in het Champlain delta.
Op 31 augustus trok de US Navy squadron zich terug uit de Canadese grens naar Plattsburgh en plaatsten een aantal lijnen die hen in staat stelde om hun bredezij naar frontaal aanval te draaien vanuit elke richting.
Daar wachten de Amerikaanse oorlogsschepen op de verschijning van de Britten.
Op de ochtend van 11 september 1814, het Royal Navy squadron op Lake Champlain (bestaande uit de 36-kanons fregat Confiance, de 16-kanons Brig kneu, twee gewapende sloepen en dertien kanonneerboten) gingen de baai in en vielen de Amerikaanse schepen welke voor anker lagen aan.
Na een bloedige strijd blijvende 2-1/2 uur, gaven de Britse zich over.
Deze rampzalige nederlaag bij Plattsburgh beinvloede de Britse regering om een vredesverdrag met de Verenigde Staten te ondertekenen op kerstavond van dat jaar.
De gehavende Amerikaanse schepen en de al even gehavend buitgemaakt schepen werden om de zuidelijke poort van Lake Champlain, Whitehall, New York, opgelegd. Toen de oorlog eindigde werden ze ontdaan van kanonnen, tuigage en apparatuur, hun dekken waren afgedekt om hen te beschermen tegen de elementen, en de schepen voor anker lagen in een lijn onder de stad. Rot verspreidde zich snel door het groene houten schepen, en in 1820 werden ze versleept in de nabijgelegen rivier en Poultney en tot zinken gebracht.